Grzybica paznokci jest teraz jednym z najczęściej badanych wątpliwości z stopami, które diagnozuje się u podologów lub dermatologów. Jej ewolucja zaczyna się w łożysku paznokcia skąd roznosi się powodując grubienie, odkształcenie oraz zmianę odcienia (płyta staje się mniej przezroczysta) a nawet urwanie. Z tego powodu staje się łamliwy i separuje się od skóry. Następny rodzaj to grzybica white superficial onychomycosis WSO. Charakteryzuje się tym że pokazuje się w postaci białych plamek, które z czasem powlekają się białym proszkiem. W tej wersji paznokieć nie ulega odkształceniu i nie separuje się od łożyska. Normalnie 3-5% mieszkańców boryka się z tą chorobą niemniej częstość jej pojawiania rozszerza się do 14% u osób w wieku powyżej 40 lat. W przeszłości twierdzono że jest ona wyłącznie dylematem kosmetycznym, co doprowadziło do kłamliwego spostrzeżenia że nie trzeba jej kurować. Chociaż doświadczenie dowiodło że u 70% osób z tą chorobą dochodzi do trudności psycho-społecznych. Osoby te mają problem z tym że nie mogą wędrować na basen, nosić sandałów, korzystać z publicznych pryszniców, itp. nie napominając o paniach które mogą mieć z tego powodu tak wielkie syndromy że nie zsuną skarpetek przed mężczyzną. Wiele osób poza tym skarży się na bóle stóp z tego powodu.
Nierzadko impulsem zakażeń grzybicą paznokci jest też stosowanie nie wysterylizowanych narzędzi w trakcie manicure i pedicure, więc wypada wiecznie zwracać uwagę czy gabinet jest wyposażony w autoklaw i czy narzędzia przed zabiegiem znajdują się w specjalnych pojemnikach co świadczy o tym że zostały dobrze wysterylizowane.